วัดอาวาสใหญ่อายุราวพุทธศตวรรษที่ 20 – 21 (พ.ศ. 1901 – 2100) วัดอาวาสใหญ่ไม่ปรากฏแนวขอบเขตกำแพงวัด คงมีเฉพาะกำแพงแก้วที่แสดงขอบเขตพุทธาวาส ด้านหน้าก่อเจดีย์รายรูปทรงต่าง ๆ บนฐานขนาดใหญ่ข้างละ 8 องค์ ถัดเข้าข้างในเป็นวิหารใหญ่ยกพื้นสูง มีมุขทั้งด้านหน้าและด้านหลัง ฐานวิหารตั้งอยู่บนฐานไพทีขนาดใหญ่ชั้นหนึ่ง ด้านหลังวิหารเป็นฐานเจดีย์ทรงแปดเหลี่ยม กว้างด้านละ 6 เมตร รองรับฐานหน้ากระดานย่อมุม ๆ ละ 5 เหลี่ยม ส่วนยอดเจดีย์พังลงหมด สันนิษฐานในเบื้องต้นว่าน่าจะเป็นเจดีย์ทรงระฆัง นอกกำแพงแก้วออกไปทางด้านทิศตะวันตกเป็นเขตสังฆาวาส ซึ่งมีฐานกุฏิสงฆ์เป็นจำนวนมาก รวมทั้งพบร่องรอยของอาคารศาลา บ่อน้ำ และห้องส้วม (เวจกุฎี) ด้านหน้าวัดมีบ่อน้ำรูปสี่เหลี่ยมขนาดใหญ่เรียกว่า บ่อสามแสน